Ga rustig op het bankje* zitten en kijk goed rond. Zie je een ree?
Reeën hebben opvallende, grote oren, grote ogen en een spitse snuit met een zwarte neus. De mannelijke dieren (bokken) hebben het grootste gedeelte van het jaar een gewei, terwijl er op het hoofd van de vrouwelijke dieren (geiten) nooit een gewei groeit.
Elk jaar in de herfst (oktober – november) valt het gewei af. Beetje bij beetje groeit het in de winter terug. Dan kan je de bokken en geiten het best van elkaar onderscheiden door de wit behaarde plek op hun achterwerk. Bij de bokken is deze plek nier- of eivormig, terwijl dit bij de geiten hartvormig is.
De jongen van een ree worden geboren tussen half mei en half juni. Reekalfjes hebben witte vlekjes op hun pels, net zoals Bambi! Zo zijn ze beter gecamoufleerd tussen het gras. Wist je dat de jongen geen lichaamsgeur hebben? Zo zijn ze bijna onvindbaar in het hoge gras of struikgewas voor hun grootste vijand, de vos.
Vind je toevallig een reekalf in het gras? Blijf er dan zeker af! Je zou je geur bij hem achterlaten, waardoor zijn moeder hem niet meer wil verzorgen.
Dat honden blaffen weet je ongetwijfeld wel. Maar wist je dat reeën ook blaffen? Hoe dat klinkt? Ontdek het hier.
Een indringer in het territorium, maar ook het geluid van afbrekende takjes en ritselende bladeren kan een ree opwinden. Van opwinding begint de ree te schelden naar de indringer om het weg te jagen. Het geluid lijkt op het blaffen van een hond. Naast schelden kunnen reeën ook klagen en fiepen. Dit zijn min of meer piepende geluiden die ontstaan doordat de adem door een smalle opening wordt geperst. Het fiepen en klagen worden door de geit en de kalveren gebruikt om contact met elkaar te houden.
*Op het bankje waarop je hebt plaatsgenomen staat een naam vermeld, Paul Vercauteren. Hij was de eerste conservator van dit gebied, hij zorgde ervoor dat dit stukje natuur beschermd bleef voor aantastingen door de mens.